TROCHĘ ŚMIESZNIE, TROCHĘ STRASZNIE CZYLI O BŁĘDACH W GÓRACH

Pokrótce będę chciał omówić temat pod kątem/na podstawie wypadków jakie zdarzyły się w Tatrach w przeciągu 2 lat..

Omówię tylko część powodów, typowych zachowań, syndromów jakimi kierują się ludzie wychodzący na górskie szlaki.
Liczę na Wasze komentarze, szersze rozpatrzenie tematu i podzielenie się z nim dalej mając na względzie bezpieczeństwo innych, mniej doświadczonych ludzi/turystów.

Najczęstszą przyczyną wypadków w Tatrach jest nieodpowiedzialność turystów i brak przygotowania do wysokogórskich wypraw. Turyści często wychodzą w góry bez żadnego planu wędrówki, nie wiedzą nawet gdzie idą. Innym przewinieniem turystów jest brak odpowiedniego ubrania i obuwia oraz nie zwracanie uwagi na warunki pogodowe.

1. Wychodzenie bez planu wędrówki. 
Niektórzy nawet nie wiedzą, gdzie idą. Podczas planowania wyjścia w góry trzeba obejrzeć (a później zabrać ze sobą) mapę. Sprawdzić, czy na pewno wystarczy nam czasu, żeby zdążyć przed nocą. Planujmy z rezerwą, dajmy sobie więcej czasu na trasie. W końcu może się zdarzyć coś, czego nie przewidzimy. Pamiętajmy, że jeśli idziemy w grupie, to jesteśmy tak szybcy, jak najwolniejszy z nas. 
Na szlak powinno wychodzić się jak najwcześniej.
Pamiętajmy wybierając trasę wycieczki by w trudnym terenie zawsze podchodzić, a w łatwiejszym schodzić.
Jak pokazują wypadki w Tatrach, najwięcej z nich zdarza się na zejściu w trudnym terenie (np. 30.12.2015 Kozi Wierch - upadek szerokim żlebem lub częste wypadki śmiertelne w rejonie Honoratki i Żlebu Kulczyńskiego na Orlej Perci).

kolejny przykład:

O godz. 21.36 powiadomiono TOPR, że na szlaku z Zawratu na Halę Gąsienicową, poniżej łańcuchów, znajduje się troje turystów, w tym turystka z 12-letnim synem. Nie zejdą o własnych siłach. Proszą o pomoc. O godz. 22.19 z Hali Gąsienicowej pospieszyło z pomocą dwóch ratowników, którzy o 23.50 dotarli do turystów. Po ogrzaniu i napojeniu herbatą, asekurując i oświetlając drogę o godz. 3.15 doprowadzili ich do Murowańca.

2. Złe przygotowanie do wyjścia na szlak - brak odpowiedniego obuwia i ubrania.
Słynne szpilki na Giewoncie to nie żart - co roku wielu turystów wychodzi w góry w nieodpowiednim obuwiu. Na szlaku co raz częściej spotyka się ludzi ubranych tylko w sandały, Panie w szpilkach i to nawet zimą (!?) bez jakiejkolwiek na sobie kurtki, bez plecaka.
Należy pamiętać, że wychodząc w góry zawsze należy mieć ze sobą plecak w którym powinna się znaleźć kurtka przeciwdeszczowa, latarka (bądź czołówka), mapa, dodatkowa, ciepła odzież na przebranie w razie załamania pogody (spadek temperatury, opad deszczu), coś do jedzenia i picia (bardzo wygodne i przydatne są tzw.bukłaki na wodę). 
Zimą dodatkowo pakujemy do plecaka raki, czekan i lawinowe ABC (łopata, sonda, detektor). Oczywiście wszystko zależy od terenu i trasy na jaką się wybieramy.


3. Warunki pogodowe.
Można by powiedzieć, że to temat rzeka.....
Jednak bardzo ważne przed wyjściem na szlak jest kontrola pogody w rejon w jaki planujemy wyruszyć.
Nie powinniśmy lekceważyć prognoz o zbliżających się burzach, intensywnych opadach deszczu czy komunikatów o stopniu lawinowym.
Gdy słyszymy, że grzmi, a jesteśmy w kopule szczytowej należy, jak najszybciej opuścić szczyt. To samo dotyczy przebywania w rejonie sztucznych ułatwień (łańcuchy, klamry, drabinki, np.Orla Perć) na których często mają miejsce wyładowania atmosferyczne.

TOPR wyszedł nam z pomocną ręką i założył nowy Serwis w którym możemy sprawdzać na kamerach aktualną pogodę, prędkość wiatru, temperaturę, wilgotność oraz mamy możliwość prześledzić jej przebieg w ostatnim miesiącu lub minionych 48 godzin.

Monitoring pogody w Tatrach


4. Własne możliwości
Bardzo częstą przyczyną wypadków jest niedopasowanie trasy do własnych możliwości. Turystom jadącym w Tatry często brakuje pokory. Nie potrafią ocenić swoich umiejętności i bez odpowiedniego doświadczenia wyruszają na najniebezpieczniejsze szlaki. Zazwyczaj jest tak, że przeceniamy siły nad zamiary. Brawura bierze górę.
Trasę, jej długość i trudność dopasuj do własnych sił, kondycji, predyspozycji i doświadczenia górskiego.

Przykładem jest mój znajomy, który chodzi po górach od małego. Postanowił w tym roku "przebiec" Orlą Perć na której był już kilkanaście razy bez żadnych zabezpieczeń. Niestety był to jego ostatni raz........
Inny przykład:
Do TOPR-u zadzwoniła matka, która wraz ze swoim 16-letnim synem schodziła z Ciemniaka i poinformowała, że syn tak się zmęczył, że nie jest w stanie dalej schodzić. Ponieważ odpoczynek nie poprawił stanu młodego turysty, został on śmigłowcem przetransportowany do szpitala.

5. Samotne chodzenie po górach
Czy samotność w górach zawsze jest niebezpieczna?
Wszystko zależy od pory roku i rodzaju szlaku jakim mamy zamiar podążać.
Pamiętaj samotność w zimie to błąd!
Idąc samemu łatwiej się zgubić. Druga osoba potrzebna do podjęcia decyzji w razie wypadku.


Dlaczego popełniamy błędy:

- "idę znanym terenem" - osłabienie czujności
- "długo nic się nie dzieje" - musi być bezpiecznie
- nie chce zauważać odznak zagrożenia - widzę, tylko to, co korzystne

Tzw. "pułapki zwierzęce"

- syndrom "owcy" - 'inni idą, to ja też'
- syndrom " lwa" - 'ja nie dam rady'
- syndrom "konia" - 'stajnia (cel) już blisko'


By uniknąć błędów w górach trzy rzeczy (szeroko rozumiane) muszą ze sobą ściśle współpracować:

- wiedza
- rozwaga
- doświadczenie